lunes, 25 de mayo de 2009
FOTOS NAVEGANDO, VERÁN 20
Este verán o Dragón estivo navegando cúnha vela maior de 1954, elavorada nun magnifico paño.
o tempo
| ||||||||||||||
PEQUENA MEMORIA DO BARCO
Esta embarcación da clase olímpica "Dragón" foi construído en Noruega por Björn Aaz, en 1952 por encargo do Conde de Caria e rexistrado co nome de "ALCAIDE". Sendo mais tarde cambiado o nome a " ARREDA". Aseguráronme que este barco participara nas olimpiadas deHelsinki 1952, pero son datos que aínda teño por confirmar. Pasou por dous cambios de propietarios, mercándoo en terceiro lugar no ano 1980, Dº Antonio Cardoso Ramos. O barco continuou navegando coma dragón, rexistrado na capitanía do porto de Lisboa có nº 2.189, pero co nome de Imediato.
No ano xxxx o barco precisa unha reparación, e o seu propietario decide alterar as liñas do casco transformando o Dragón nun pequeno cruceiro. Subiulle o franco bordo; cortoulle a popa mais de 60 cm. cunha caída inversa a súa, a fogonadura pasárona a cuberta, a bañeira propia dun cruceiro, introduciron paneis interiores.... Ficou cunha habitalidade fantástica, convertido nun "precioso veleiriño".
Atopamos o Imediato o xx de xullo de 2008 en Aveiro. Levaba meses subido en terra, a choiva penetrara no seu interior e un tremendo vao con cheiro a humidade nos abofetea o penetrar nel. Sen sabelo aínda, acabava de comezar a aventura da súa recuperación. Aventura que duraría mais dun ano de intensos traballos, o fin dos cales, rematará voltando o seu deseño orixinal. Navegou sempre baixo pavillón Luso, en breve comezarei a xestionarlle a súa nova bandeira.
No ano xxxx o barco precisa unha reparación, e o seu propietario decide alterar as liñas do casco transformando o Dragón nun pequeno cruceiro. Subiulle o franco bordo; cortoulle a popa mais de 60 cm. cunha caída inversa a súa, a fogonadura pasárona a cuberta, a bañeira propia dun cruceiro, introduciron paneis interiores.... Ficou cunha habitalidade fantástica, convertido nun "precioso veleiriño".
Atopamos o Imediato o xx de xullo de 2008 en Aveiro. Levaba meses subido en terra, a choiva penetrara no seu interior e un tremendo vao con cheiro a humidade nos abofetea o penetrar nel. Sen sabelo aínda, acabava de comezar a aventura da súa recuperación. Aventura que duraría mais dun ano de intensos traballos, o fin dos cales, rematará voltando o seu deseño orixinal. Navegou sempre baixo pavillón Luso, en breve comezarei a xestionarlle a súa nova bandeira.
O Imediato, a primeira vez que o vin,
a primeira fotografía.
Once meses despois, aínda faltaba montar a arboladura, velas, ferraxes e un montón de pequenos detalles.
PORCESO DE RESTAURACIÓN
PROCESO DE RETAURACIÓN
1 MERCA E TRANSPORTE
A finais de xuño de 2007 merquei o barco, e tras pasar unha noite espantosa na que as dúbidas e as tebras da incertidume me afogaban o sono, amenceu un novo día.
Subimos o barco e a súa cuna nun gran gindastre de vehículose dende Aveiro emprendimos camiño a casa. Deixamos o barco nuha finca que pertence a Jose Alfonso Gonzalez, alias "Sito" que nola prestou para recuperar alí o barco e para ivernar o Ría de Vigo. Temos esperanza en Remadoira de conseguir unha nave para invernar xuntos ós barcos e recuperar nela novas fasquias, pero de momento.... ¡Sálvese quen poida! Cada un apañando por onde pode...
2 CUBRIR O BARCO:
A maior prioridade era era cubrir a embarcación, para poder traballar sen risgos para preservar o traballo feito. Pero mentras decidíamos como montar a estructura, comezamos a desmontar as ferraxes e a sacar a pintura.
A finais de xuño de 2007 merquei o barco, e tras pasar unha noite espantosa na que as dúbidas e as tebras da incertidume me afogaban o sono, amenceu un novo día.
Subimos o barco e a súa cuna nun gran gindastre de vehículose dende Aveiro emprendimos camiño a casa. Deixamos o barco nuha finca que pertence a Jose Alfonso Gonzalez, alias "Sito" que nola prestou para recuperar alí o barco e para ivernar o Ría de Vigo. Temos esperanza en Remadoira de conseguir unha nave para invernar xuntos ós barcos e recuperar nela novas fasquias, pero de momento.... ¡Sálvese quen poida! Cada un apañando por onde pode...
2 CUBRIR O BARCO:
A maior prioridade era era cubrir a embarcación, para poder traballar sen risgos para preservar o traballo feito. Pero mentras decidíamos como montar a estructura, comezamos a desmontar as ferraxes e a sacar a pintura.
Ana e Sito desmontando ferraxes.
Decantámonos por faer unha estructura en ferro galvanizado cunha cuberta de lona a dúas augas. Buscamos ferreiros que nos fixeran o traballo, paro cos que falamos tiñan demasiado traballo. Como Sito e eu tíñamos gañasde aprender a soldar, puñémonos mans a obra.
Merquei o ferro, electrodos, prestáronos unha máquina de soldar e puñemonos mans a obra en pleno mes de agosto. Cortar e soldar. A estructura era grande, planificamos ben a montaxe e.. ¡Arriba! Tardamos cinco días, como iniciación non estivo mal. Pintamos para previr a oxidación. O toldo sainos moi apañado de prezo, mercado de segunda man.
Cuns fortes ventos, demos por rematado o¨"pendello provisional do barco.
Merquei o ferro, electrodos, prestáronos unha máquina de soldar e puñemonos mans a obra en pleno mes de agosto. Cortar e soldar. A estructura era grande, planificamos ben a montaxe e.. ¡Arriba! Tardamos cinco días, como iniciación non estivo mal. Pintamos para previr a oxidación. O toldo sainos moi apañado de prezo, mercado de segunda man.
Cuns fortes ventos, demos por rematado o¨"pendello provisional do barco.
3 RETIRADA DE PINTURA
A capa de pintura branca do exterior do barco, formaba unha capa grosa e dura que se retiraba moi ben con soplete e espátula. Debaixo, tiña unha capa imprimación de minio gris. Esta deu mais traballo, foi preciso lixala e resultava tedioso, porque empachaba deseguido as lixas e habia que cambialas con moita frecuencia. Economizamos un pouco empregando unha lixadora de banda para as partes mais planas do casco. Como as bandas de lixa eran tela podíamos sacarlles a pintura gólpeandoas contra a esquina dun muro ou columna, que e deste xeiro reutlizalas.
A patente retiramola tamén con espátula e soplete.
Nun principio deixámoslle un acabado moi rudo, lixando con unha lixa cun gran de 40; eliminando só o necesario para elavorar un diagnóstico do casco e valorar que vances compría cambiar.
Na pintura branca do interior non funcionaba o soplete. Parecia unha pintura a base de cal. Apenas reacionaba á calor, entroques a madeira sufría moito. Con decapante resultaba un proceso moi lento. Retirámola toda a base de lixar, salvo nas cuadernas , as que a lixa comía os remaches de cobre. Nas cuadernas reliramola con paciencia e un rascador.
A capa de pintura branca do exterior do barco, formaba unha capa grosa e dura que se retiraba moi ben con soplete e espátula. Debaixo, tiña unha capa imprimación de minio gris. Esta deu mais traballo, foi preciso lixala e resultava tedioso, porque empachaba deseguido as lixas e habia que cambialas con moita frecuencia. Economizamos un pouco empregando unha lixadora de banda para as partes mais planas do casco. Como as bandas de lixa eran tela podíamos sacarlles a pintura gólpeandoas contra a esquina dun muro ou columna, que e deste xeiro reutlizalas.
A patente retiramola tamén con espátula e soplete.
Nun principio deixámoslle un acabado moi rudo, lixando con unha lixa cun gran de 40; eliminando só o necesario para elavorar un diagnóstico do casco e valorar que vances compría cambiar.
Na pintura branca do interior non funcionaba o soplete. Parecia unha pintura a base de cal. Apenas reacionaba á calor, entroques a madeira sufría moito. Con decapante resultaba un proceso moi lento. Retirámola toda a base de lixar, salvo nas cuadernas , as que a lixa comía os remaches de cobre. Nas cuadernas reliramola con paciencia e un rascador.
MASTRO: Aínda non decidiramos se empregaríamos o mastro e a botavara de aluminio , se remataria mercando un orixinal de madeira, ou se o faríamos nos mesmos de madeira. Retiramoslle os cabos e gardamos a arboladura completa a intemperie envolta nun plastico de embalar, e así agardaría ata a primaveira a que decidiramos que faer con el.
4 DESMONTAXE DE BAÑEIRA E CUBERTA:
O comezar a desmontar a bañeira , descubrin que estava fortemente montada e colada. Non vastaba con cortes de serra, formóns e palanca. Precisaba un pouco de rudeceza, que eu non me atrevia a aplicar por inseguridade e medo de afectara a estructura orixinal do barco. Sito botoume unha man. A medida que íamos desmontando a bañeira, fomos vaos provisionais transversalmente, para evitar que se abra o barco. Pódense colocar tamén algún en diagonal, para impedir que as bandas se desplacen a proa-poa en movementos opostos, có cal desvirtuase a fasquía do barco.
5 DESMONTAXE DA POPA:
O día dous de xaneiro visitoume Ramón coa intención
de planear como organizaríamos os traballos precisábamos un diagnostico mais claro de cómo estaba a popa; Ramón con trencha e serrra en man desmontou a popa e quedixounos a vista a unha zona escandalosamente podre.
de planear como organizaríamos os traballos precisábamos un diagnostico mais claro de cómo estaba a popa; Ramón con trencha e serrra en man desmontou a popa e quedixounos a vista a unha zona escandalosamente podre.
Tiña un espello en plafón moi forte e groso, pero suseito dun modo mmooooi precario. Parece incrible que o pesadíssimo motor de 8 cabalos que tiña o barco estivese sostido nesa
popa en algún momento.
popa en algún momento.
x DE XANEIRO 2008
O sabado xx de xaneiro chegou o equipo de Remadoira e entre Miguel e Fermando desmontaron o resto da cuberta.Axudei a Ramón a montar uha peza que despois nos serviria para colaborar na suxección da popa. Calculamos sobre plano a inclinación final da peza, que coincidará coa do espello de popa. Fixemonos en que cando reformaron o barco a peza que sube dende o codaste foi cortada con unha inclinación oposta a orixinal, polo que tivemos que voltar a cortala para voltala a sua inclinación orixinal.
Esa inclinación coincide exactamente coa da peza que fixemos, que son os grados de inclinación que calculamos sobre o plano para a popa.
Ramón e eu colocamos sacamos unha plantilla do espello da popa feita en cartón, pasamos os datos ob tidos da plantilla a madeira, corteina, axustouna e lista para clavar.
Tamén podemos observar que como temos os bances cortados pola modificación sufrida polo barco, para doder axustar e suxeitar os bances fixemos coma una “prótesis” de bances suxeitos con tablillas.
Este sábado pola mañan Amable continou retirando tapíns, tarefa que xa comezara eu pola semana, pero que a él se lle deu fenomenalmente. Pola tarde axudoulle Loli e retiraron prácticamente tódolos que había que quitar.
6 DESCRIPCIÓN DA CRAVAZÓN. TAPíNS DE MADEIRA.
A obra viva, construida en caoba, estaba cravada con cravos de cobre remachados; mentras que a obra morta estaba suxeita con parafusos de bronce.
Na restauración do dragón remachamos con cravos de cobre e no
canto de parafusos empregamos punta de bronze cun estriado que favorece a súa introducció n, posterior amarre e dificulta que se afrouxe.
Asteleiros Garrido aprovisiounos deste material, moi destacable o trato profesional, amable e afable que con nós tiveron.
Neste tipo de barcos, con una coidada estética; antes de introducir un cravo ou parafuso faise una fresada na madeira, introducese o cravo e o rematar colocase un tapín de madeira suxeito con cola. Hai que retirar os tapíns con sumo coidado, tentendo non deteriorar os bances que van permanecer no barco.
A retirada de parafusos éun traballo tedioso, porque o bonce o ser un metal brando, deterioranse as cabezas( de punta pla na) fácilmente. E retirar un parafuso sen cabeza… un espanto.
DURANTE A SEMANA… DUAS PEZAS E CUADERNAS
Na restauración do dragón remachamos con cravos de cobre e no
canto de parafusos empregamos punta de bronze cun estriado que favorece a súa introducció n, posterior amarre e dificulta que se afrouxe.Asteleiros Garrido aprovisiounos deste material, moi destacable o trato profesional, amable e afable que con nós tiveron.
Neste tipo de barcos, con una coidada estética; antes de introducir un cravo ou parafuso faise una fresada na madeira, introducese o cravo e o rematar colocase un tapín de madeira suxeito con cola. Hai que retirar os tapíns con sumo coidado, tentendo non deteriorar os bances que van permanecer no barco.
A retirada de parafusos éun traballo tedioso, porque o bonce o ser un metal brando, deterioranse as cabezas( de punta pla na) fácilmente. E retirar un parafuso sen cabeza… un espanto.
DURANTE A SEMANA… DUAS PEZAS E CUADERNAS
Durante a semana preparamos en Vigo duas pezas que colamos a estampa de popa, coa intención de ter madeira onde afirmar con moita firmeza os bances en popa para que nos quede una popa reforzada.
Por outra banda, na finca elaborei duas cadernas dobres unindo láminas de madeira con rexina epoxi, usando o barco como molde. Foi en parte un fracaso, posto que non saiu para nada o que eu quería, pero puiden aproveitar as pezas.7 COLOCACIÓN DA POPA:
Cadernas laminadas
7. Cadernas laminadas elavoradas empregeando o casco como molde:
Elaborei duas cadernas dobres unindo láminas de madeira con rexina epoxi.
Foi en parte un fracaso, posto que non saiu para nada o que eu quería, pero puiden aproveitar as pezas.
Relatarei o proceso e os erros que dedectei nel:
Se observamos a fotografía xa nos orienta moito. A idea era colocar as pezas de madeira unidas por longos parafusos, por a resina e despois apretar as tuercas. Polo que a madeira quedaría apretada coa cola traballando, coa forma esacta do barco. Fixeraas
sobredimensionadas para logo poder axustarlas.
O esperimento fallou polos seguintes erros, todos propios da miña inexperiencia nestas labouras:
_ A madeira non foi cortada na correcta orientación das vetas, deixei nunha carpinteiria a madeira de iroco, díxenlles como a quería e para que, polo que din por suposto que me controlarían a veta, pero….non. Aproveitei a que vin mellor, pero faíaseme demasiado dura e o lograr dobrala quebraba con facilidade. Provablemente 0.5 fose un calibre demasiado groso para o iroco, un pouco dura.
Elaborei duas cadernas dobres unindo láminas de madeira con rexina epoxi.
Foi en parte un fracaso, posto que non saiu para nada o que eu quería, pero puiden aproveitar as pezas.
Relatarei o proceso e os erros que dedectei nel:
Se observamos a fotografía xa nos orienta moito. A idea era colocar as pezas de madeira unidas por longos parafusos, por a resina e despois apretar as tuercas. Polo que a madeira quedaría apretada coa cola traballando, coa forma esacta do barco. Fixeraas
sobredimensionadas para logo poder axustarlas.
O esperimento fallou polos seguintes erros, todos propios da miña inexperiencia nestas labouras:
_Coloquei moi mal orientados os parafusos. E se os puñese totalmente verticais ( o que me permitiría baixar comodamente a madeira); veríame obrigada a ataladrar e por parafusos horizontalmente para apretar a parte alta das cuadernas , despois de ter posto a cola. Puf! Horendamente pringoso.
-Sospeito que tiña demasiado calor ou catalizador, porque me reacionou moi rápido a mezcla.
_¡ metin a mezcla nunha lata demasiado alta! Está ben escoller una lata porque axuda a disipar calor, pero a mezcla nunca debe ter mais de 2 cm. de altura, hai que estendela ben; do contrario sube de temperatura e cataiza tan rápido que parece arder, desprendendo gases tóxicos.
En vez de tentar perfeccionar esta técnica, as seguintes cuadernas fíxenas con outra técnica que me resultou mais cómoda, e outra maeira.
Cadernas laminadas empregando plantillas:
-Sospeito que tiña demasiado calor ou catalizador, porque me reacionou moi rápido a mezcla.
_¡ metin a mezcla nunha lata demasiado alta! Está ben escoller una lata porque axuda a disipar calor, pero a mezcla nunca debe ter mais de 2 cm. de altura, hai que estendela ben; do contrario sube de temperatura e cataiza tan rápido que parece arder, desprendendo gases tóxicos.
En vez de tentar perfeccionar esta técnica, as seguintes cuadernas fíxenas con outra técnica que me resultou mais cómoda, e outra maeira.
Cadernas laminadas empregando plantillas:
lunes 8 de diciembre de 2008
Banceado, camdio da corda e corte do casco sobrante
Páxina en obras. En breve procederei a escribir textos explicativos que acompañen as fotografías.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)